Hoe stop je je eetbuien? Zeker als je ze al jaren hebt?
Het is een vraag die ik vaak krijg. Zeker aangezien ikzelf de nodige tijd last van eetbuien heb gehad. Ik kwam meer dan 30 kilo aan in een half jaar tijd. Om je een idee te geven hoe immens groot en heftig mijn eetbuien waren.
Het was dan ook niet een “oh shit ik heb een hele reep chocolade opgegeten terwijl ik dat helemaal niet wilde”. Nee. Om meer dan 30 kilo aan te komen in 6 maanden tijd, is er wel wat meer nodig dan het in 1x opeten van een chocoladereep.
Als ik het over een eetbui heb, heb ik het over het opeten van een chocoladereep. Gevolgd door een zak chips. Gevolgd door een blok kaas. Gevolgd door een bak ijs. Gevolgd door een pak koekjes. Om af te sluiten met het uitlepelen van een pot pindakaas. En dat allemaal in een half uur / een uur tijd. Resultaat: kots misselijk.
Nu ben ik er gelukkig van af. En ik zal je vertellen hoe. Maar voordat ik de inhoud induik, wil ik je eerst dit zeggen:
Heb je last van eetbuien? Weet dat je niet de enige bent. Weet dat je je niet hoeft te schamen. En weet dat je er uit kan komen. Ook al lijkt dat punt nu nog zo ver weg. Maar het kan. Ik weet dat je het kan. Dus hou hoop. Hou vertrouwen. Want er is een uitweg.
Ik zal je dan nu vertellen hoe mijn uitweg eruit zag. Maar laat ik beginnen bij het begin.
Waarmee begon het voor mij?
In 2013 ging ik op dieet. Maar ik sloeg al snel door. Mijn relatie met eten was obsessief geworden. Alles draaide om eten. Ik was er zonder overdrijven 24/7 mee bezig. Ik had allemaal regels en restricties rondom eten. Ik had een enorme stress.
Maar ondanks dat, viel ik wel af. Sterker nog: ik viel te veel af. Want ik was op dieet gegaan om mezelf mooi te vinden. Maar ik vond mezelf nooit mooi. Ik zag altijd nog een vetje wat vast weg zou gaan als ik nog 1 kilo afviel. En daarna nog 1.
Ik had op een gegeven moment zelfs ernstig ondergewicht. Maar op een gegeven moment kwam ik op een punt dat ik brak.
Ik hield mijn strenge, ongezonde en restrictieve manier van eten niet meer vol. En dat was het moment dat de eetbuien begonnen.
Mijn eetbuien
Ik had helemaal geen controle meer over mijn eten. Ik kreeg mega, mega, mega eetbuien. Die zelfbeheersing rondom eten waar ik zo trots op was toen ik begon met afvallen, kon ik nergens meer vinden. Het was van de aardbodem verdwenen.
Van calorieën bijhouden, clean eten en alle regels die ik had, kwam niets meer terecht. In plaats daarvan at ik de hele dag door, totdat ik zo misselijk was dat ik in bed moest liggen van de pijn. Maar dan wel met koekjes zodat ik ook in mijn bed nog door kon eten.
Vaak werd ik een paar uur later badend in het zweet en tussen de koekkruimels wakker. Huilend, kwaad op mezelf. Ik voelde me machteloos. Ik voelde me een mislukkeling.
Telkens vocht ik weer tegen een nieuwe eetbui en telkens verloor ik weer.
Die eetbuien waren er echt niet alleen omdat ik te mager was. Ook met 80 kilo had ik veel eetbuien. Zodra ik iets in mijn mond stopte, kon ik niet meer stoppen.
De psycholoog
Ik was radeloos geworden. Dus besloot ik hulp te zoeken voor mijn eetbuien. Ik ben naar een psycholoog gegaan.
Je zou denken dat dit de oplossing was en dat het vanaf dit punt beter zou gaan. Mijn psycholoog vertelde me dat mijn eetbuien niets te maken hadden met eten en afvallen. Eetbuien waren een signaal voor een slecht zelfbeeld, stress, het niet kunnen stellen van grenzen, mijn angst om anderen teleur te stellen etc, etc.
Niet alleen mijn eigenschappen maar ook mijn hele verleden werd gelinkt aan de eetbuien. Gescheiden ouders, veel verhuisd, mishandeld, gekwetst in de liefde, enzovoort.
Eetbuien zouden een gevolg van deze onverwerkte problemen zijn. Dus als ik aan die problemen zou werken, zouden mijn eetbuien stoppen.
Maar toch klopte er iets niet voor mijn gevoel. Voor mijn gevoel had ik helemaal niet zoveel onverwerkte problemen.
Ja, mijn ouders zijn gescheiden, maar daar had (en heb) ik absoluut vrede mee. Onzeker was ik zeker, maar was dat een oorzaak van mijn eetbuien? Er zijn zoveel meiden en vrouwen die ook onzeker zijn, maar dan zonder die eetbuien. Waarom had ik het dan wel en hadden zij het niet?
Ik had niet het gevoel dat mijn onzekerheden en mijn persoonlijke verleden (ook al heb ik m’n portie ellende wel gehad) de oorzaken waren van mijn eetbuien. Daarnaast begreep mijn psycholoog de eetbuien ook niet. Sterker nog: hij lachte er om. En vroeg: “Waarom eet je dan ook zoveel?”
JA WEET IK VEEL, DAAROM ZIT IK HIER!
Verdikkeme. Toen had ik helemaal het gevoel dat ik mijn tijd en energie aan het verkloten was. Ik had het gevoel dat ik niet serieus werd genomen. Dus ben ik gestopt.
Maar ja, ik had nog steeds een probleem. Eigenlijk een nog groter probleem. Want wat moest ik nu doen? Als een psycholoog al niet helpt, wat dan wel?
Nou, uiteindelijk heb ik met veel vallen en opstaan de oplossing zelf gevonden. Het begon met het onderzoeken van waarom ik de eetbuien überhaupt had.
Waarom had ik eetbuien?
Mijn eetbuien begonnen niet van de 1 op de andere dag, ook al leek dat toen wel zo. Het was een geleidelijke proces, maar ik had het gewoon niet door. Ik zag de signalen niet. Of beter gezegd: ik wilde het gewoon niet zien.
In mijn geval waren er een aantal oorzaken van de eetbuien.
Oorzaak 1:
Toen mijn eetbuien begonnen was ik natuurlijk veel te mager. Mijn lichaam heeft het voedseltekort een tijdje verdragen maar op een gegeven moment knapte er iets. Mijn lichaam zette een soort laatste redmiddel in om te overleven: eetbuien.
Oorzaak 2:
Je zou denken dat dit de enigste oorzaak was, maar nee. Dan waren de eetbuien wel gestopt toen ik eenmaal weer een normaal gewicht had. Zelfs met overgewicht had ik ook gewoon eetbuien.
De tweede oorzaak van mijn eetbuien waren namelijk mijn eigen restricties en regels rondom eten. At ik 1 ding wat niet gezond was volgens mijn regels? Dan was het verpest. En aangezien het toch al verpest was, kon ik het maar beter goed verpesten door alles op te eten waar ik maar zin in had.
Dus hoppakee, daar ging ik naar de supermarkt. Met een boodschappentas vol met snoep, chips, ijs en koek kwam ik thuis. Vervolgens at ik alles in 1x op in mijn eentje op mijn kamer. Want ja: wat er niet is, kun je niet opeten. Dus alles moest ook op. Zodat ik de volgende dag weer volgens mijn regels te eten. Of nou ja. Dat probeerde ik in ieder geval.
Oorzaak 3:
Het werd een gewoonte, ook al klinkt dat nog zo raar. Eetbuien wil je toch helemaal niet als gewoonte?!
Nee. Zeker niet. Het hebben van eetbuien zal niemand als goed voornemen hebben voor het nieuwe jaar. Maar toch was het een gewoonte geworden. Ongewenst, maar wel een gewoonte.
Voor mij was het bijvoorbeeld een gewoonte geworden om iedere keer als ik in het Kruidvat was, een zak schepsnoep mee te nemen. Die zak triggerde mij vervolgens om door te slaan in een eetbui.
Niet dat die zak schepsnoep nou de boosdoener was. Maar ik had mezelf onbewust aangeleerd dat als ik die zak schepsnoep kocht, ik sowieso een eetbui zou hebben. Een soort self fulfilling prophecy. En zo had ik wel meer gewoontes ontwikkeld bij mijn eetbuien.
Oorzaak 4:
Je haalt er een bepaalde voldoening uit. Ja echt!
Eetbuien zijn verschrikkelijk NADAT je ze hebt gehad.
Als je een ongezonde relatie met eten hebt, is eten als het ware een gevecht voor je. Iedere dag weer. En eetbuien zijn dat al helemaal
Dus als je een eetbui voelt opkomen, vecht je er tegen. Probeer je hem te onderdrukken. Je weet immers donders goed dat je je na die tijd rot gaat voelen. Maar als je dan uiteindelijk toegeeft aan deze drang, voel je je even opgelucht. Je voelt je even goed omdat je niet meer hoeft te vechten.
En hoe groter je strijd is, hoe opgeluchter je bent als je dan eindelijk toegeeft. En hoe meer je zal eten. Over een negatieve spiraal gesproken.
Oorzaak 5:
Mijn psycholoog zei dus dat eetbuien niets te maken hadden met voeding en afvallen, maar met onverwerkte problemen en emoties die je niet wilt voelen.
Hij is niet de enige die dit zegt. Ik hoor vaker dat een eetbui komt doordat je iets niet wilt voelen. Je hebt bijvoorbeeld veel stress. Stress is een emotie die de meesten van ons liever niet willen voelen. Om zo’n negatieve emotie te verdoven, is eten een makkelijke uitweg. Emotie eten noemen we dat dan.
En emotie eten is zeker een probleem en zeker een mogelijke oorzaak van eetbuien. Absoluut geen twijfel mogelijk. Maar het is niet de enige oorzaak.
Wat ik had ‘geleerd’ van de psycholoog is dat een eetbui altijd een oorzaak van een emotie of een gebeurtenis is die je niet wilt voelen. En dat je moet zoeken naar die emotie om de eetbui te stoppen. Als je niet weet waarom je een eetbui hebt, moet je dieper graven naar de onderliggende emotie.
Maar dat is niet altijd waar. Een eetbui hoeft niet altijd voort te komen omdat je down bent of een negatieve emotie onderdrukt. Het kan wel, absoluut. Maar het is niet altijd de oorzaak.
Aangezien bij mij heel erg de focus hierop werd gelegd toen ik in therapie zat, wilde ik dit echt heel specifiek benoemen.
Mijn eigen herstel
Ik wist dat ik weer controle over mijn leven en eten moest krijgen. Het was hard werken maar het is gelukt. Inmiddels ben ik jaren eetbuivrij. De dingen die ik heb gedaan om te stoppen, zal ik hieronder opnoemen.
1: Niet op een nieuw dieet gaan
Tijdens mijn ‘eetbui periode’, heb ik echt van alles geprobeerd om te stoppen. Met name nieuwe diëten. Zeker als een dieet beloofde eetbuien te stoppen, was ik meteen verkocht. Honderden euro’s heb ik er aan uitgegeven. Om vervolgens als anti-eetbui tips te lezen dat je maar je tanden moest gaan poetsen. Ja hallo zeg. Dat werkt dus niet.
Maar een dieet werkt ook niet. Sterker nog: een dieet werkt averechts. Want wat elk dieet doet, is een calorietekort creëren. Zo val je namelijk lekker af. Of dat nou aan de hand van een voedingsschema is. Of dat je koolhydraten vermijdt. In de basis is ieder dieet gelijk: het werkt doordat er sprake is van een calorietekort. En een flinke. Want snel afvallen verkoopt.
Maar het werkt niet. Op de lange termijn. Sterker nog: de meeste mensen hebben eetbuien gekregen nadat ze zijn begonnen met een (1e) dieet.
Denk er maar eens over na: is een dieet niet hetgeen waar het bij jou allemaal mee begonnen is?
2. Geen enkele restrictie meer
Lees de volgende zin heel goed, woord voor woord:
“Denk niet aan sex”.
Waar dacht je aan? Waarschijnlijk aan sex. Zo niet, dan heb je het niet goed gelezen. Of je wilt te snel door. Want als er iets wordt gezegd als “denk niet aan XXX”, denk je er wel aan. Zo werken onze hersenen nou eenmaal.
Eten is daarop geen uitzondering. Als jij jezelf iets verbiedt, ga je er aan denken. “Ik mag geen chocolade”. Waar denk je aan? Chocolade. En er is niets zo vervelend als het denken aan chocolade terwijl je het niet mag.
1 van mijn beste tips is dus ook om je restricties en alle regeltjes rondom eten los te laten. En dat is eng. Ik weet het. Aankomen wil je natuurlijk niet. Je bent bang dat als jij je regels laat varen, het hek van de dam is. Dat jij meerdere keren per dag eetbuien zult hebben. Ik snap dat je dat voelt, echt!
Ik vond het ook doodeng om mijn restricties te laten varen. Toch deed ik het uiteindelijk. Want tsja, hoeveel erger kon het eigenlijk nog worden?
In het begin at ik inderdaad alles wat ik daarvoor niet mocht van mezelf. Pindakaas, zakken schepsnoep, chocolade, spekjes, broodjes met een dikke laag boter en hagelslag, pizza, friet, noem het maar op, Ik at het allemaal.
De eerste dag was een verademing. Een gevoel van vrijheid kwam over me heen. Eindelijk na al die jaren geen regels meer! Alles mocht. En dus at ik ook alles.
Maar dat werd al heel snel minder. Het werd steeds minder bijzonder. Al dat lekkers was toch altijd tot mijn beschikking, dus waarom alles nu meteen opeten? Morgen kan het ook nog. Overmorgen kan het ook. Of in het weekend. Of volgende week. Waarom alles in 1 keer?
Precies. Daar heb je geen reden meer voor. Omdat je het altijd mag. Er is niet zoiets meer als “Alles is nu toch verpest, morgen begin ik wel opnieuw”. Nee. Er is niets verpest. Je hebt niets meer om te verpesten. Geen regels die je kunt breken.
3. Laat die weegschaal met rust. Of flikker hem het raam uit. Wat jij wilt.
Grote kans dat je geregeld op de weegschaal staat. Misschien wel dagelijks. Weet je hoe vaak ik me weeg?
Niet.
En dat is niet omdat ik bang ben voor het getal dat op de weegschaal komt te staan. Maar omdat het me simpelweg niet interesseert. Want wat mijn gewicht ook is: ik voel me nu lekker. Ik zit goed in mijn vel. Ik heb veel energie. Dus wat maakt het dan nog uit wat er op de weegschaal staat?
Vraag je jezelf af waarom je je weegt. Is het een gevoel van controle? Laat het los. Het houdt je tegen.
4. Doe niet aan cheatdays
Van de vele diëten die ik heb gedaan, kwamen de cheatdays toch wel vaak terug. Want cheatdays zouden je dieet makkelijker moeten maken. Hmhm. Ja. Niet dus.
Wat een cheatday eigenlijk wil zeggen is dat je de hele week gezond moet eten en dan 1x per week een dag hebt waarop je iets lekkers mag eten. Iets wat je op andere dagen niet mag. Nou. Heel gek dat mensen het dan niet op iets lekkers houden. Maar heel veel lekkers gaan eten. Want de volgende dag mag het niet meer. En nu was het toch al verpest.
Cheatdays houden de regels en restricties in stand. En dat moet je echt niet willen. En het is ook niet nodig. Als ik zin heb in een stroopwafel, eet ik een stroopwafel. Of dat nu op een zaterdag is, een maandag of een woensdag.
Een mindsetshift
Weet je wat het is: de oplossingen die ik net gaf, werken echt. Ze zullen je echt wel helpen. Maar het begint bij de basis. Namelijk bij je mindset.
Hieraan moet je werken. Je moet een complete verandering doormaken in hoe je denkt. Wat je denkt. Je moet leren het onderscheidt te maken tussen een gedachte en het handelen naar aanleiding van een gedachte. Als het met je mindset niet goed zit, ga je gegarandeerd falen.
En ik heb inmiddels heel wat woorden getypt. Maar ik heb nog veel meer woorden nodig om echt alles te beschrijven. En ik loop tegen het volgende aan: het lezen van alleen maar woorden gaat jou niet helpen ben ik bang. Het inspireert je misschien. Maar je zult zelf actie moeten ondernemen.
En de mindset is een behoorlijk complex iets. Het heeft me jaren gekost om die mindset juist te krijgen. Dat doe je niet door alleen te lezen.
Ik wil jou die jaren besparen die het mij heeft gekost. Daarom ben ik een programma aan het ontwikkelen. Een programma waarin ik je alles kan leren over eetbuien en balans. Een programma waarin ik je leer hoe jij je mindset stapsgewijs veranderd. Een programma waarbij jij actie onderneemt, maar wel met een plan. Je hoeft niets zelf meer uit te zoeken. Je hoeft alleen de stappen te zetten. En ik help je daarbij.
Heb je interesse? Download dan het gratis E-book. Iedereen die het E-book heeft gedownload, krijgt een mail van me zodra het programma af is. En heb je suggesties of vragen die je graag beantwoord wilt zien? Stuur dan een mailtje naar vera@gezondebalans.nl
Dan kan ik jouw vragen en suggesties gelijk meenemen.